REPRESENTATION OF TOPOGRAPHY AS A DESIGN INSTRUMENT: EXPERIENCE IN A DESIGN STUDIO

Aim: Based on the argument that the abstract representation of topography makes new design possibilities visible it is aimed to evaluate the design processes of students within the scope of design studio. The scope of the study was determined as the analysis of the topographic structure of the place through instrumentalization. This study was determined within the framework of making the possibilities of representation visible in the architectural design process and observing the interaction of students with these representational levels. The design period is limited to the fourteen-week period of architectural education. A defined design problem given to the students forms the upper frame of the studio. Method: The method of this research was created by recording the ideas, discussions and criticisms of the students on a design problem of the learning processes that took place in the architectural design studio. Results: Making a topography model with a different method than usual changes the student’s perspective on design. Conclusion: It has been observed that starting the first-year architectural design studio education with a tool that the student can use in the design process carries the acquisition of design skills to an advanced level.

Keywords: Topography, Representation, Abstraction, Instrumentation

Doi: 10.17365/TMD.2023.TURKEY.28.02

Amaç: Mimari tasarım eğitiminde topoğrafyanın soyutlanarak temsil edilmesinin yeni tasarım olasılıklarını görünür kıldığı savından yola çıkılarak İMÜ Mimarlık Bölümü, 2018-19 bahar döneminde Tasarıma Giriş stüdyosu II kapsamında öğrencilerin tasarım süreçlerini değerlendirmek hedeflenmektedir. Çalışmanın kapsamı bir mimari tasarım stüdyosunda öğrencilere stüdyo problemi olarak verilen programın, yerin topoğrafik yapısının araçsallaştırılması üzerinden çözümlenmesi olarak belirlenmiştir. Bu çalışma mimarlık tasarım sürecinde temsilin sağladığı olanakları görünür kılmak ve öğrencilerin bu temsili düzlemlerle etkileşimlerini gözlemlemek çerçevesinde sınırlandırılmıştır. Tasarım süresi, mimarlık eğitiminin ikinci yarı yılını kapsayan “Tasarıma Giriş II” stüdyosunun on dört haftalık zaman dilimi içerisinde ele alınmıştır. Öğrencilere verilen tanımlı bir tasarım problemi stüdyonun üst çerçevesini oluşturur. Yöntem: Bu araştırmanın metodu mimari tasarım stüdyosunda gerçekleşen bir seri öğrenme ve tasarım kabiliyeti kazanma süreçlerinin bir tasarım problemi kapsamında öğrencilerden gelen fikirlerin, yapılan tartışmaların ve verilen kritiklerin kayıt altına alınması yoluyla oluşturulmuştur. Sistematik olarak süreçte bu diyaloglar çözümlenerek ara değerlendirmelere ulaşılmıştır. Bulgular: Topoğrafya maketinin alışılagelenden farklı bir yöntemle yapılması öğrencinin tasarıma bakış açısını değiştirmekte, farklı anlamlar ve sonuçlar çıkarabilmektedir. Sonuç: İlk yıl mimari tasarım eğitimine öğrencinin tasarım sürecinde kullanabileceği bir araçla başlamasının, mevcut bir araç üzerinde alternatif üretmesinin tasarım becerisi kazanımını ileri bir seviyeye taşıdığı görülmüştür. Tasarım problemi verildikten sonra tasarıma başlangıç noktası olabilecek bir araç kullanmanın, eylemde düşünmenin gerçekleşmesi için bir başlangıç olduğu anlaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler: Topoğrafya, Temsiliyet, Soyutlama, Araçsallaştırma

Doi: 10.17365/TMD.2023.TURKEY.28.02

Page Range: 28-48