Amaç: Bu çalışmanın amacı, tarihsel süreç boyunca kurgulanan mimarlık-müzik ilişkilerinden farklılaşan M. Novak’ın ‘akışkan mimarlık-müzik’ ilişkisini bir yaklaşım olarak tanılamaktır. Yöntem: Yaklaşımı ortaya koymada, birincil olarak akışkan mimarlığın düşünsel, eleştirel temelleri ve özelliklerine odaklanılmış, daha sonra müzik ile ilişkisi örnek çalışmalar üzerinden, mevcut mimarlık-müzik ilişkisi ile karşılaştırılarak tartışılmıştır. Bulgular: Mimarlık ve müzik etkileşiminin mevcut ilişkileri değerlendirildiğinde ortaya çıkan duyumsamalardan, duygulanımlardan uzak tavır, akışkan mimarlık-müzik ilişkisinde bulunmamaktadır. Süreklilik, zamansızlık, çoğulluk, şiirsellik, bilinmezlik gibi niteliklere sahip olan akışkan mimarlık, bireyin bedeni, duyuları, algıları ve duygularına göre değişme niteliklerini mimarlık üretme biçimi olarak kazanmaktadır. Akıcılık yaklaşımının, müzik ve mimarlığı da bilinegelenden farklı şekillerde etkileştireceği, müziğin mimarlık, mimarlığın da müzik olacağı yeni bir duruma dönüşeceği iddia edilmektedir. Bu bağlamda mevcut yaklaşımların ‘öte’sine taşmaktadır. Sonuç: Mimarlık müzik etkileşiminde yöntemsel yaklaşımların altıncı kategorisi akışkan mimarlık-müzik ilişkisi olarak tanımlanabilir. Müzik ile kurguladığı ilişki biçimi ve mimari üretme biçimi, somut mimarlığa da bir gelişim yönü önermekte, teori ve araçlarını yenilemesi için adeta bir uyarı yapmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Mimarlık-Müzik ilişkisi, Marcos Novak, Akışkan Mimarlık, Siber Uzay
Doi: 10.17365/TMD.2020.21.3
|