SPATIAL REFLECTIONS OF CENTRAL DISTRICT OF THE CITY OF TEKIRDAG CITY IDENTITY

Abstract: Cities have their own features as every person has own characteristics and features. City identity takes form through factors such as geography at which they are located, socio-cultural fabric, city development and development trends. Cities cannot protect their urban identity due to spatial, social, political and cultural changes and rapid population growth, rapid urbanization. Purpose is to examine the central district of Tekirdağ which is experiencing rapid urbanization in terms of urban identity features and analyze the reflections of urban identity in the context of space-human relations. Method: Spatial Observation data and survey method were used. Findings: User perception has changed. The boundaries of the city have expanded with the new functions. However, it was found that the urban user continues to use the historical center, which is the first settlement as the city center, but the active-young population has started to use this area as a transition area instead of focus. It is revealed that the active population with less experience in the city is insufficient to perceive the city and the relations contacted with space are different. Result: Both active-young and elderly-passive users have defined that the historical city identity in the central city of Tekirdağ as a first degree.

Keywords: Space-Human Relations, Physical Observation, User Perception

Doi: 10.17365/TMD.2020.1.2

Her insanın kendine ait bir karakteri ve özelliği olduğu gibi kentlerinde kendilerine ait kimlikleri vardır. Kent kimliği, kentlerin bulunduğu coğrafya, sosyo-kültürel yapı, kentsel gelişim ve yönelimleri ile şekil alır. Ancak kentler mekânsal, sosyal, siyasi ve kültürel değişimler, hızlı nüfus artışları, hızlı kentleşme vb. değişimler nedeni ile kentsel kimliklerini koruyamamaktadırlar. Amaç: Hızlı bir kentleşme yaşayan Tekirdağ ili merkez ilçesinin kent kimliği özellikleri açısından incelenmesi ve kent kimliğinin, mekan-insan ilişkileri bağlamında mekana yansımalarının analiz edilmesidir. Yöntem: Çalışmada, algılanan kent kimliğini ortaya koymak için mekansal gözlem verileri ve anket yönteminden faydalanılmıştır. Bulgular: Yeni fonksiyonlar ile kullanıcı algısı değişmiş ve kentin sınırları genişlemiştir. Bununla birlikte kent kullanıcısının, ilk yerleşim yeri olan tarihi merkezi hala kent merkezi olarak kullanmaya devam etmekte olduğu ancak aktif-genç nüfusun artık bu alanı odak değil geçiş alanı olarak kullanmaya başladığı tespit edilmiştir. Aynı zamanda kent içinde daha az deneyimi olan aktif nüfusun kenti algılamada yetersiz olduğu mekânla kurulan ilişkilerin birbirinden farklı olduğu ortaya çıkmıştır. Sonuç: Hem aktif-genç hem yaşlı-pasif kullanıcı günümüz Tekirdağ kentini birinci derece tarihi kent kimliği ile tanımlamıştır.

Anahtar Kelimeler: Mekan-İnsan İlişkileri, Fiziksel Gözlem, Kullanıcı Algısı

Doi: 10.17365/TMD.2020.1.2

Page Range: 32-68