GENÇ VE YAŞLI BİREYLERİN SOSYAL SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK BAĞLAMINDA ORTAK YAŞAM PRATİKLERİ- M:U:T:U:A:L

Aim: This study investigates the potentials of a co-living model between university students and the elderly living alone that turns survival paradigm into an opportunity. The individuals who struggle in the changing and accelerating urban life are focused in terms of housing, meeting and gathering practices of social sustainability. Method: In this study, the concept of sharing economy, social, psychological and architectural frameworks are discussed through this context. Within this framework, the proposed m:u:t:u:a:l model brings together elderly homeowners who need to share their loneliness with students who cannot afford the rent but have priceless time to share with someone. This m:u:t:u:a:l model is developed as a pilot study and supported within a university (XXX) where a list of survey questions are asked to 214 architecture students, and findings are presented. On the other hand, research questions are also asked to elderly people to determine their point of view to this study. In addition, the capacities of dormitories and the number of university students within Besiktas District are determined. These measurements constitute a preliminary study to test the m:u:t:u:a:l model. Results: The results of the analyses are supported and discussed by spatial and numerical data of survey questions and include findings of the young-elderly co-living potential of the region of Beşiktaş/ İstanbul. Conclusion: The comparison of the capacities of dormitories and the number of students reveal the inadequacy of accommodation facilities for university students. Furthermore, the results of the questionnaire show that most of the university students seem to welcome the idea of living with elderly individuals. Elderly’s answers reveal their deliberation towards system. It is envisaged to conduct further site studies and survey researches to test the applicability of the m:u:t:u:a:l model. With this model, it is concluded to contribute to the social sustainability in terms of coexistence of generations and individual life quality beyond economic utilitarianism.

Keywords: Co-living, Sharing Economy, Elderly, Youth, Social Sustainability

Doi: 10.17365/TMD.2018.3.9

Amaç: Bu çalışma üniversite öğrencileri ve yalnız yaşayan tek hane halkları arasında, hayatta kalma mücadelesine bağlı temel gereksinimleri fırsata dönüştüren bir ortak yaşama modelini araştırmaktadır. Hızla değişen kent yaşamı ile mücadele eden bireyler, sosyal sürdürülebilirliğin barınma, buluşma ve bir araya pratiklerine odaklanacaklardır. Metod: Bu çalışma kapsamında paylaşım ekonomisi; sosyal, psikolojik ve mimarlık konuları açısından ele alınacaktır. Bu çerçevede, önerilen m:u:t:u:a:l ortak yaşam modeli, yalnız yaşayan yaşlı bireylerle barınma gereksinimini karşılayacak ekonomik güçte olmayan öğrencileri bir araya getirmeyi amaçlamaktadır. Bu çalışmada öncelikle, Beşiktaş bölgesindeki yurt kapasiteleri ve üniversitelerin öğrenci sayıları belirlenerek karşılaştırılmıştır. Sonrasında, modelin gelliştirildiği ve desteklendiği üniversitede (XXX) 214 mimarlık bölümü öğrencisi ile anket yapılmıştır. Ek olarak, modele dair görüşlerini almak amacıyla yaşlı bireylerle görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Tüm bu ölçümler, modelin test edilmesi anlamında bir ön çalışmayı oluşturmaktadır. Sonuç: Yurt kapasiteleri ile öğrenci sayıları arasında yapılan karşılaştırma, konaklama mekanlarının yetersizliğini göstermiştir. Üniversite öğrencileri ile yapılan anket çalışması ile elde edilen sonuçlar, gençlerin modele olumlu yaklaştığını göstermiştir. Öte yandan yaşlı bireyler, bu türden bir yaşama modeli içinde bulunabileceklerini belirtirken ihtiyatlı davranmışlardır. İki nesli buluşturan bu modelin, ekonomik açıdan sağlayacağı faydanın ötesinde, nesillerin birlikteliği ve bireylerin yaşam kalitesinin artması bağlamında toplumsal sürdürülebilirliğe katkısı hedeflenmektedir.

Anahtar Kelimeler: Ortak Yaşam, Paylaşım Ekonomisi, Yaşlı Genç, Sosyal Sürdürülebilirlik

Doi: 10.17365/TMD.2018.3.9