,Emrah GÖKALTUN
CLIMATE-RESPONSIVE ARCHITECTURE IN ESKISEHIR RURAL RESIDENTIAL AREA: THE CASE OF TURKMENTOKAT VILLAGE AND KARATEPE VILLAGE
Aim: This survey was conducted to examine the adaptability of Eskişehir's rural residential buildings to climate. Method: In the study, in line with the data obtained on the planning, architectural design, and details during the field studies in the Odunpazarı, Eskişehir district in Türkmentokat and Karatepe villages, we have evaluated the adaptation to the climate on settlement, building and place, building envelopes and elements scale for the moderate-dry climate type in Eskişehir, based on the previously-mentioned scientific data. Results: The study reveals that the samples examined in Eskişehir's rural residential buildings were manufactured in balance with the climate including settlement, building and place, building envelope and elements, from planning to detail. Conclusion: It is recommended to conserve the existing local architectural heritage in terms of adaptation to the climate in the villages and continue this approach by using the acquired lessons on being balanced with the climate in the newly designed buildings.
Keywords: Rural Architecture, Climate Responsive Architecture, Eskişehir
Doi: 10.17365/TMD.2022.TURKEY.25.07
ESKİŞEHİR KIRSAL KONUTUNDA İKLİMLE DENGELİ MİMARLIK: TÜRKMENTOKAT KÖYÜ VE KARATEPE KÖYÜ ÖRNEĞİ
Amaç: Bu araştırma, Eskişehir kırsal konut dokusunun iklimle dengeli olma durumunu irdelemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Yöntem: Çalışmada, Eskişehir ili Odunpazarı ilçesinde bulunan Türkmentokat Köyü ve Karatepe Köyü’nde gerçekleştirilen alan çalışmalarında planlama, mimari tasarım ve detay çözümü düzeyinde elde edilen veriler doğrultusunda, Eskişehir’de görülen ılıman-kuru iklim tipi için; yerleşim, bina, mekân, yapı kabuğu ve yapı elemanları ölçeklerinde yapılan uygulamalarda iklime uyum sağlanma durumu irdelenmiştir. Bulgular: Bu çalışmada, Eskişehir kırsal konut dokusunda incelenen örneklerin yerleşim, bina, mekân, yapı kabuğu ve yapı elemanları olmak üzere planlamadan detaya kadar iklimle uyumlu bir şekilde üretildiği ortaya çıkmıştır. Bununla birlikte Türkmentokat Köyü hem ısıtma hem soğutma dönemi için uygunken, Karatepe Köyü soğutma dönemi için iklimle daha uyumlu bir şekilde üretilmiştir. Sonuç: Köylerde iklime uyum açısından mevcut yerel mimari mirasın korunması ve elde edilen iklimle dengeli olma konusundaki derslerin yeni tasarlanacak binalarda da kullanılarak, bu anlayışın sürdürülmesi önerilmektedir.
Anahtar Kelimeler: Kırsal Mimari, İklimle Dengeli Mimarlık, Eskişehir
Doi: 10.17365/TMD.2022.TURKEY.25.07