ADAPTIVE RE-USE OF THE SAMSUN HAMİDİYE HOSPITAL

Aim: After the deterioration of Samsun Hamidiye Hospital due to the fire in 2007, it is aimed to determine the deterioration of the hospital, make restoration decisions, and ensure that it is kept alive by giving a new function. Method: In the study, modern and traditional methods were used to create survey drawings, and the deteriorations and changes in the building were identified. A literature and archive review was conducted to obtain information about the building, a restitution proposal was introduced, and conservation and functioning decisions were made accordingly. Findings: It was determined that the major problems that occurred in the hospital building were caused by add-ons and fire, and then the deterioration began due to abandonment. It was understood that it is a more correct approach to transform it to its original state, and keep the building alive by adaptive re-use. Conclusion: Hamidiye Hospitals are important since they reflect the buildings of a specific period. It was understood that the building, which was out of use due to reasons of improper intervention and fire, is about to collapse due to abandonment. For this reason, it was decided that its conservation will be more appropriate by a timely intervention and adaptive re-use.

Keywords: Conservation, Cultural Heritage, Restoration, Refunctioning, Hospital

Doi: 10.17365/TMD.2023.TURKEY.28.05

Amaç: 2007 yılında geçirdiği yangın sonrasında kullanım dışı kalan Samsun Hamidiye Hastanesi’nin bozulmalarının tespit edilmesi, restorasyon kararlarının verilmesi ve yeni işlev verilerek yaşatılmasının sağlanmasıdır. Yöntem: Çalışmada modern ve geleneksel yöntemler ile rölöve çizimleri oluşturulmuş, yapıdaki bozulmalar ve değişimler belirlenmiştir. Literatür ve arşiv taraması yapılarak yapı hakkında bilgi edinilmiş, restitüsyon önerisi getirilmiş ve bunlara bağlı olarak koruma ve işlevlendirme kararları alınmıştır. Bulgular: Hastane binasında meydana gelen en büyük problemlerin muhdes eklentiler ve yangın sebebiyle oluştuğu, sonrasında ise terk edilmeye bağlı çöküşün başladığı belirlenmiştir. Özgün durumuna getirilerek, yapıya farklı fonksiyon verilmesi yoluyla yaşatılmasının daha doğru bir yaklaşım olduğu anlaşılmıştır. Sonuç: Hamidiye Hastaneleri belirli bir dönemin yapıları olmaları sebebiyle önemlidir. Yanlış müdahale ve yangın sebepleriyle kullanım dışı kalan yapı terk edilmeye bağlı olarak da yıkılma sürecine girmiştir. Günümüz ihtiyaçlarına cevap verememesi ve hastane olarak kullanılması için yapıya yoğun müdahale gerekliliğinden dolayı yapının özgün fonksiyonu ile kullanılamayacağı tespit edilmiştir. Bu sebeple hızlı müdahale edilerek ve yeni işlev verilerek korumanın daha doğru olacağı değerlendirilmiştir

Anahtar Kelimeler: Koruma, Kültürel Miras, Restorasyon, Yeniden İşlevlendirme, Hastane

Doi: 10.17365/TMD.2023.TURKEY.28.05