Amaç: Mimarlık pratiğinde, mekan kavramını öznesinden bağımsız düşünen ve onu statik bir olgu olarak ele alan yaklaşımlar, günümüzde yerlerini özneyi duyuları ve deneyimleriyle birlikte ele alan, mekanı dinamik bir kavram olarak adlandıran yaklaşımlara bırakmaktadır. Çalışmanın amacı bu iki temel yaklaşım arasındaki dönüşümü açıklamak ve yeni yaklaşımların tasarım sürecine olan etkilerini ortaya çıkarmaktır. Yöntem: Çalışmada, mimari tasarım ortamında yaşanan dönüm noktaları öncü mimarlara ait manifestolar ile konut yapıları üzerinden ele alınmıştır. Bu yapıların, tasarımları kavramsallaştıran ifadeler, katmanlar, katmanların oluşturduğu haritalama stratejisi, geometrik yapı ve üretim teknolojileri üzerinden incelenmesi, karşılaştırılması ve değerlendirilmesi araştırmanın yöntemini oluşturur. Bulgular: Kendi aralarında ilişki bulunan durumları anlaşılır bir hale getirerek özetleyen ve bunlarüzerinden kararlar verilmesini sağlayan diyagramlar, kartografik yapıdaki diyagramlara dönüşmektedir. Bu diyagramlarla beraber daha çok bilgi ve katman içeren haritacılık anlayışının birleşmesiyle günümüz mimarlık ortamında daha duyarlı, karmaşık tasarımların üretilmesine olanak sağlanabilir. Sonuç: Açık uçlu olan haritalama stratejisi, mimarların tasarımın karmaşık yapısını ortaya çıkarmasını ve bu yapıyı kontrol edebilmesini sağlayabilir. Yeni bağlantıların ortaya çıkmasına aracılık eden bu yöntemle girift ilişkilerin oluşturduğu formlar ile mimaride gözle görülmeyen yeni duyarlılıkları üretmenin yolu bulunabilir.
Anahtar Kelimeler: Mimari Haritalama, Geometri -Temsil, Diyagram, Mimarlık Söylemleri
Doi: 10.17365/TMD.2021.TURKEY.24.01
|