Year:2015   Issue: 4   Area: Mimarlık

  1. Home
  2. Article List
  3. ID: 45

Cengiz ÖZMEN , Ceren KATİPOĞLU

THE ROLE OF SCALED MODELS AND COMPUTER SIMULATIONS IN ARCHITECTURAL EDUCATION

This paper asks a series of questions regarding the teaching methods used in the structural design and architectural history courses in Çankaya University Department of Architecture and tries to answer them based on the basic terminology of semiology. It questions whether the idea of a projected or existing building in the one’s mind can be considered as “the signified” and whether the drawings, models, simulations or calculations can be considered as “the signifiers” creating a "sign" conveying a message to the student. It tries to determine how well this message or sign corresponds to the reality and which techniques should be used to create an efficient overall teaching strategy. Iconic representations in the form of figures, videos, numerical simulations and scaled models are widely used in architectural schools. They are useful tools in supplementing the theoretical knowledge based on symbolic communication and provide the design student with an intuitive sense of reality. The level in which these iconic representation methods match the reality vary according to preferred method. This paper provides a set of observations analyses and examples from Structural Design and Architectural History courses and demonstrates that even though these courses are very different in terms of content they share the same basic mechanism of communicating their message through a system of "signs" created by an amalgamated use of teaching methods based on a variety of iconic representations.

Keywords: Architectural Education, Role of Scaled Models, Simulations in Architecture, Lectures on Structural Design

Doi: 10.17365/TMD.201549620


ÖLÇEKLİ MODEL VE BİLGİSAYAR SİMÜLASYONLARININ MİMARLIK EĞİTİMİNDEKİ ROLÜ

Bu çalışma Çankaya Üniversitesi Mimarlık Bölümü’nde sürdürülmekte olan Yapısal Sistemler ve Mimarlık Tarihi derslerinde kullanılan pedagojik yaklaşımların ve eğitim teknolojilerinin semiyoloji-göstergebilim kavramları açısından yapılmış bir analizini içermektedir. Çalışmanın sorduğu soru şu şekilde özetlenebilir: eğer gerçekte var olan veya tasarlanan bir yapının öğrencinin zihninde oluşturduğu imge "gösterilen" olarak kabul edilirse acaba bu yapının ders ortamında gösterilen görüntü, çizim, model, simülasyon ve hesapları da "gösteren" olarak kabul edilebilir mi? Bu gösterilen ve gösteren çifti bir işaret oluşturabilir mi? Oluşan bu işaret yapının gerçekliğiyle ne kadar yakındır? Yapısal Sistemler derslerinde geleneksel olarak evrensel olarak geçerliliği kesin olarak kabul edilen matematiksel ve fiziksel prensiplerden başlayarak strüktürel açıdan sağlam bir yapıya ulaşma amacı güden bir tümevarım yöntemi uygulanmaktadır. Mimarlık Tarihi derslerinde ise mevcut veya bir zamanlar var olmuş bir yapı veya yapılar grubunun inşa edildiği günden günümüze içinde var olduğu tarihi ve kültürel bağlamı da göz önüne alarak bu eserler hakkında doğru olması kuvvetle muhtemel yargılara ulaşmayı amaçlayan bir tümdengelim yöntemi uygulanır. Yöntemleri ne olursa olsun iki ders grubu da istenirse tek yönlü didaktik bir metot ile öğrenciye aktarılabilir. Ancak literatürdeki çalışmaların da gösterdiği gibi mimarlık öğrencileri görsel ve deneyimsel öğrenme süreçlerine daha yatkındır. Bu nedenle hem Yapısal Sistemler hem de Mimarlık Tarihi ders süreçleri görüntü, çizim, model ve simülasyonları içeren bir formatla işlenmektedir. Bu sayede oluşturulan işaretler vasıtasıyla öğrencilerin zihnindeki imgelerin gerçek olgularla mümkün olduğu kadar benzerlik gösterir seviyeye ulaştırılması hedeflenmektedir. Yapısal Sistemler derslerinde ilk aşamada verilen teorik bilgilerin öğrenciye aktarımı mühendislik disiplinlerinin genel kabul görmüş sembol ve grafik dili ile yapılmaktadır. Bir ikon simge veya görüntüsel gösterge alfabesi üzerine inşa edilmiş bu sistem bahsedilen kavramlarla ilgili öğrencinin zihnindeki imgeleri dikkate almadığından gösteren-gösterilen ikilisini oluşturmakta zorlanmakta ve etkin bir işaret yaratamamaktadır. İkinci aşamada kullanılan sayısal simülasyonlar mimarlık okullarında strüktürel tasarım derslerinde sıklıkla başvurulan temel araçlardandır. Uygulamalı tasarım projesi ile kıyaslandığı zaman model ve simülasyonlar çok daha az zamanda tamamlanan, maliyetsiz, sınırlı etkileşimli ve çoğunlukla öğrenciler tarafından ‘eğlenceli’ ödevler olarak tanımlanmaktadır. Bu araç sunduğu sezgisel gerçeklik daha etkin bir işaret mekanizması kurmaktadır. Ancak simülasyonun başarısı yazılımın algoritmasının gerçekliği temsil niteliğiyle sınırlıdır. Ölçekli fonksiyonel modeller öğrencinin en fazla duyusuna hitap eden uygulama türü olması nedeniyle en etkin işaret mekanizmasını oluşturmaktadır. Yetersiz kaldığı alan ise hem yapısal davranışı doğru gösterebilecek modelin boyut ve malzeme kısıtlamaları hem de zaman ve maliyet kısıtları nedeniyle sınırlı kullanım alanı bulmasıdır. Mimarlık Tarihi dersleri ilk aşamadan itibaren ikonik anlatım şekillerini kullanmaktadır. Yapısal Sistemler derslerinin aksine sembolik bir alfabeye sahip olmayan ve henüz simülasyon teknolojisinin uygulamaya geçmediği bir alan olmasının eksikliğini daha etkin bir görsel anlatım ve alan gezileriyle kapatmaktadır. Mimarlık Tarihi derslerinin konusu olan yapılar çoğu zaman görüntü ve çizimlere dayanan ikon simgeler vasıtasıyla belgelendiğinden bu derslerin yararlanabileceği geniş bir literatür oluşmuş durumdadır. Buna ek olarak Mimarlık Tarihi dersleri yapıların temsilinde kullanılan ikon simgelerin zaman içerisindeki gelişim ve evrimine ışık tutmaktadır. Sonuçta varılan noktada mimarlık eğitiminin farklı alanlarındaki iki ders grubunun da vurgulamak istedikleri konuların etkin iletişimini gerçekleştirmek için birbirlerine benzer işaret oluşturma teknikleri oluşturdukları gözlenmiştir. Tek başına kullanıldıklarında eksiklere sahip plan bu anlatım teknikleri ancak bir arada kullanıldıklarında etkin bir eğitim stratejisi oluşturabilmektedir.

Anahtar Kelimeler: Mimarlık Eğitimi, Ölçekli Modellerin Rolü, Mimarlıkta Simulasyon, Yapısal (Stürktürel Tasarım) Eğitimi

Doi: 10.17365/TMD.201549620